اولای طبلگی چیزی که خیلی برام تو اخلاق طلبه ها عجیب بود، محاسبه حالت های مختلف توی مواجهه با یه مسئله بود. مثلا توی مواجهه با یه مشکل چیزایی به ذهنشون میرسید که به عقل جِنّم نمیرسید.

طلبگی یه کار جهادیه،توی این شکی نیست.البته به شرطها و شروطها شرطش اینه که طلبه واقعا طلبگی کنه و حرمت لباس پیغمبرش رو حفظ کنه.در حقیقت هر کسی این فرد رو میبینه یک قدم به دین نزدیک بشه نه دورتر . که اگه این جوری شد لحظه لحظه طلبه میشه جهاد در رکاب حق و البته نباید فراموش کرد که این جور زندگی عشق میخواد ،عشق

قبل از اینکه بیام حوزه با خیلی ها مشورت کردم. یه بار پیش یه مومنی رفتم و گفتم میخوام برم حوزه،بی زحمت راهنماییم کنید.

چیزی که توی حوزه زیاده،نشره علمه. چپ و راست میری راحت میتونی از رفقا جزوه هاشون رو بگیری ،تر و تمیز و مفتکی بهت میدن تا حالش رو ببری.(البته میدن که کپی بگیری یا از روش بنویسی ،نه اینکه اصلش رو بدن به خودت!چون زیادی حال میکنی!) دیگه از بعضی خسیسهایی که جزوه هاشون و نکته هاشون رو به کسی نمیدن خبری نیست.

چند روز پیش با یکی از مسئولین حوزه جلسه ای داشتم. گفت :توی یکی از حوزه های قم، که مخصوص طلبه های خارجیه ،مدت مدیدیه یه صندوق قرض الحسنه راه انداختند. گفتم:خب که چی ؟چیه این صندوق قرض الحسنه جالبه؟