مینویسم و اشک میزم ! مینویسم نه بر عِلم بی کرانت!نه! نه بر صادق بودنت!نه! نه بر عصمتت!نه! بلکه قلم میزنم بر مظلومیتت!آری!مظلومیتت! بر روی چون ماهت غباری از مظلومیت نشسته است!آری! ۴ هزار رو اندی شاگرد!ولی دریغ از اندکی یار! إی صادق آل عبا علیه السلام! دستی بر آور و ما تشنگان مکتبت را سیراب کن! زیرا میدانم که ساقی دشت کرب و بلا علیه السلام در روز ازل از تو سقاییت را آموخته […]

تا لحظاتی پیش مبهوت بودم که بدانم امروز قلمم را به نیت کدام نور بر روی ورق بگردانم!ولی او خود بر احوالم اگاه تر بود و خود فرمود! قلم بزن به یادم که مظلوم ترینم در این زمان! قلم بزن به یادم که شیعیانم تنهایم گذاشته اند! قلم بزن به یادم که شیعیان جز حاجت مرا نیازی نیست! آقا جان!ارباب من!در این شب جمعه به یادت نه!به وجودت قلم میزنم!قلم میزنم که بدانی سرباز صفرت […]

توجه:این داستان بر اساس شواهد و مدارک بدست آمده تدوین شده است و سعی شده در آن هیچ گونه دخل و تصرفی نشود! روزها یکی یکی و دوتا دوتا و سه تا سه و خلاصه چندتا چندتا میگذشت…

سلامی به سفیدی برفهای باریده شده در این روزهای پاییزی تقدیم به همه دوستان وبلاگ که دلشون مثل رنگه برفه! ولی عجب سرمایی شده!خدا رو شکر! بی خیل سرما!حاشیه نرم!بریم سراغ گرمـــا! گاهی ادم به اینجاش میرسه!(منظور از اینجا،همون گلو هست!!) از بس خسته میشه!